تفاوت پمپ وکیوم ۱۱۵ و ۱۲۵

پمپ خلاء صنعتی، ابزاری حیاتی در بسیاری از صنایع و فرآیندها، به‌ویژه در صنعت تبرید و تهویه مطبوع (HVAC/R)، آزمایشگاه‌ها و فرآیندهای تولیدی نیازمند محیط خلاء است. وظیفه اصلی این دستگاه، تخلیه هوا، رطوبت و سایر گازهای غیرقابل‌تراکم از یک سیستم یا محفظه بسته است تا شرایط لازم برای عملکرد صحیح سیستم (مانند شارژ مبرد در سیستم تبرید) یا انجام یک فرآیند خاص فراهم شود. یکی از مشخصات کلیدی که پمپ‌های وکیوم را از هم متمایز می‌کند، ظرفیت یا سرعت پمپاژ آن‌هاست.

در این مقاله، به بررسی دقیق و مقایسه دو ظرفیت رایج، یعنی پمپ‌های وکیوم با نشانگر عددی ۱۱۵ و ۱۲۵ می‌پردازیم، که این اعداد معمولاً به سرعت پمپاژ آن‌ها بر حسب واحد لیتر بر دقیقه (L/min) یا فوت مکعب بر دقیقه (CFM) اشاره دارند. تمرکز ما بر مقایسه مدل‌هایی با تکنولوژی مشابه (عمدتاً روتاری وین دو مرحله‌ای) خواهد بود تا تفاوت‌های ناشی از ظرفیت به درستی مشخص شوند.

تفاوت در سرعت پمپاژ و تاثیر آن بر زمان تخلیه

مهم‌ترین و بارزترین تفاوت بین پمپ وکیوم ۱۱۵ و ۱۲۵، سرعت جریان اسمی (Nominal Flow Rate) آن‌هاست. پمپ ۱۱۵ معمولاً دارای ظرفیت ۱۱۵ لیتر بر دقیقه (L/min) یا معادل تقریبی ۴ فوت مکعب بر دقیقه (CFM) است. در مقابل، پمپ ۱۲۵ ظرفیتی برابر با ۱۲۵ لیتر بر دقیقه (L/min) یا حدود ۴.۵ فوت مکعب بر دقیقه (CFM) دارد. این به آن معناست که پمپ ۱۲۵ قادر است در هر دقیقه، حجمی حدود ۹ تا ۱۲ درصد بیشتر از هوا و گازهای غیرقابل‌تراکم را نسبت به پمپ ۱۱۵ از سیستم خارج کند.

این تفاوت در سرعت پمپاژ، مستقیماً بر زمان تخلیه (Evacuation Time) تاثیر می‌گذارد. برای یک سیستم با حجم داخلی مشخص، پمپ ۱۲۵ فرآیند رسیدن به سطح خلاء مورد نظر را سریع‌تر از پمپ ۱۱۵ انجام می‌دهد. گرچه برای سیستم‌های کوچک مانند کولرهای گازی خانگی یا اسپلیت‌ها، این تفاوت زمانی ممکن است تنها چند دقیقه باشد، اما در سیستم‌های تجاری بزرگ‌تر یا برای تکنسین‌هایی که نیاز به انجام کارهای متعدد در طول روز دارند، این صرفه‌جویی در زمان می‌تواند قابل توجه و ارزشمند باشد. لازم به ذکر است که سرعت جریان اسمی در فشار اتمسفر اندازه‌گیری می‌شود و با کاهش فشار (افزایش خلاء) در سیستم، سرعت جریان واقعی کاهش می‌یابد، اما نسبت تفاوت بین دو پمپ تقریباً حفظ می‌شود.

نقش نوع پمپ و تکنولوژی مراحل در عملکرد

پمپ‌های وکیوم ۱۱۵ و ۱۲۵ که معمولاً در کاربردهای عمومی و HVAC/R استفاده می‌شوند، عمدتاً از نوع روتاری وین (Rotary Vane) یا پره دوار هستند. در این مکانیزم، یک روتور با پره‌های لغزنده در داخل یک سیلندر خارج از مرکز می‌چرخد و با ایجاد فضاهای در حال افزایش و کاهش حجم، گاز را به داخل مکیده و سپس به بیرون پمپ می‌کند.

نکته بسیار مهم دیگر، تعداد مراحل (Stages) پمپ است. پمپ‌ها می‌توانند تک مرحله‌ای (Single-Stage) یا دو مرحله‌ای (Dual-Stage) باشند. پمپ‌های تک مرحله‌ای ساده‌تر و ارزان‌تر هستند اما نمی‌توانند به خلاء بسیار عمیق دست یابند (خلاء نهایی آن‌ها معمولاً در محدوده ۵۰ تا ۱۵۰ میکرون است). در مقابل، پمپ‌های دو مرحله‌ای دارای دو مجموعه روتور و سیلندر هستند که به صورت سری کار می‌کنند؛ مرحله دوم، خروجی مرحله اول را بیشتر تخلیه می‌کند. این ساختار به پمپ اجازه می‌دهد به خلاء نهایی (Ultimate Vacuum) بسیار پایین‌تری (معمولاً ۱۵ تا ۲۵ میکرون) دست یابد. برای کاربردهایی مانند سیستم‌های تبرید که نیاز به حذف کامل رطوبت از طریق جوشاندن آن در خلاء عمیق است، استفاده از پمپ‌های دو مرحله‌ای تقریباً ضروری است. هر دو پمپ ۱۱۵ و ۱۲۵ در بازار عمدتاً به صورت دو مرحله‌ای عرضه می‌شوند تا نیاز این کاربردها را برآورده سازند.

درک مفهوم خلاء نهایی و عوامل موثر بر آن

خلاء نهایی (Ultimate Vacuum) به پایین‌ترین سطح فشاری اشاره دارد که یک پمپ وکیوم، تحت شرایط ایده‌آل (روغن تمیز، دمای مناسب، بدون نشتی)، قادر به دستیابی به آن است. این پارامتر معمولاً بر حسب میکرون (Microns of Hg) بیان می‌شود (هر میکرون معادل یک هزارم میلی‌متر جیوه است). همانطور که اشاره شد، پمپ‌های دو مرحله‌ای با کیفیت، چه مدل ۱۱۵ و چه مدل ۱۲۵، معمولاً خلاء نهایی اسمی مشابهی در حدود ۱۵ تا ۲۵ میکرون دارند. بنابراین، از نظر توانایی رسیدن به خلاء عمیق، تفاوت معناداری بین این دو ظرفیت وجود ندارد، به شرطی که هر دو از نوع دو مرحله‌ای باشند و کیفیت ساخت مشابهی داشته باشند.

با این حال، خلاء قابل دستیابی در عمل به عوامل متعددی بستگی دارد:

• کیفیت و تمیزی روغن پمپ: روغن آلوده به رطوبت یا ذرات، توانایی پمپ برای رسیدن به خلاء عمیق را به شدت کاهش می‌دهد.
• دمای محیط و پمپ: عملکرد پمپ در دماهای بسیار پایین یا بالا ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد.
• نشتی در سیستم و اتصالات: هرگونه نشتی مانع رسیدن به خلاء عمیق می‌شود.
• میزان رطوبت اولیه در سیستم: سیستم‌های مرطوب‌تر به زمان بیشتری برای تخلیه و رسیدن به خلاء مناسب نیاز دارند.
• کیفیت و قطر شیلنگ‌ها و گیج‌ها: استفاده از شیلنگ‌های مخصوص وکیوم با قطر بزرگ و گیج میکرون‌متر دقیق ضروری است.

ارتباط قدرت و نوع موتور با عملکرد پمپ

موتور الکتریکی قلب تپنده پمپ وکیوم است و نیروی لازم برای چرخش مکانیزم پمپاژ را فراهم می‌کند. پمپ‌های وکیوم ۱۱۵ معمولاً از موتورهایی با قدرت ۱/۳ اسب بخار (HP) یا حدود ۲۵۰ وات (W) استفاده می‌کنند. مدل‌های ۱۲۵ نیز اغلب همین قدرت موتور را دارند، اما در برخی برندها یا مدل‌ها ممکن است از موتور کمی قوی‌تر ۱/۲ اسب بخار (HP) یا حدود ۳۷۵ وات (W) استفاده شود تا سرعت پمپاژ بالاتر را پشتیبانی کند.

نوع موتور رایج در این پمپ‌ها، موتور القایی AC است که به دلیل قابلیت اطمینان و دوام بالا شناخته می‌شود. تقریباً تمام این موتورها مجهز به محافظ حرارتی داخلی (Thermal Protection) هستند که در صورت افزایش بیش از حد دما (ناشی از بار زیاد، کار طولانی مدت یا دمای محیط بالا)، موتور را به طور خودکار خاموش کرده و از آسیب دیدن آن جلوگیری می‌کند. گرچه کمتر رایج است، اما امکان دارد در آینده مدل‌هایی با موتورهای DC بدون جاروبک (BLDC) نیز در این کلاس عرضه شوند که مزایایی مانند وزن کمتر و راندمان انرژی بالاتر دارند.

ویژگی‌های کلیدی: نقش گاز بالاست و شیر ضد بازگشت

پمپ‌های وکیوم مدرن ۱۱۵ و ۱۲۵ معمولاً دارای دو ویژگی مهم هستند:

1. شیر گاز بالاست (Gas Ballast): این شیر، که معمولاً روی بدنه پمپ قرار دارد، اجازه می‌دهد مقدار کنترل شده‌ای از هوای خشک محیط وارد مرحله فشار بالای پمپ شود. این کار باعث افزایش فشار جزئی بخار آب و سایر بخارات قابل‌تراکم در مخلوط گاز خروجی شده و از مایع شدن آن‌ها در داخل پمپ و آلوده کردن روغن جلوگیری می‌کند. استفاده از گاز بالاست، به‌ویژه در ابتدای فرآیند تخلیه که رطوبت زیادی در سیستم وجود دارد، برای حفظ کیفیت روغن و کارایی پمپ بسیار مفید است. البته باز بودن گاز بالاست، خلاء نهایی قابل دستیابی را اندکی کاهش می‌دهد، لذا برای رسیدن به خلاء عمیق در انتهای فرآیند، باید بسته شود.
2. شیر ضد بازگشت روغن (Anti-suckback Valve): این شیر، که می‌تواند مکانیکی یا برقی (سلونوئیدی) باشد، وظیفه مهمی بر عهده دارد: جلوگیری از بازگشت روغن پمپ به داخل سیستمی که در حال تخلیه است، در هنگام قطع ناگهانی برق یا خاموش کردن پمپ. ورود روغن به سیستم تبرید می‌تواند باعث مشکلات جدی شود. شیرهای سلونوئیدی که با قطع برق مسیر را می‌بندند، معمولاً حفاظت مطمئن‌تری ارائه می‌دهند.

مقایسه مشخصات فیزیکی: وزن، ابعاد و اتصالات

از نظر مشخصات فیزیکی، تفاوت‌های جزئی بین پمپ‌های ۱۱۵ و ۱۲۵ وجود دارد. مدل ۱۲۵ به دلیل احتمال استفاده از موتور کمی بزرگتر یا نیاز به محفظه روغن با ظرفیت کمی بیشتر، معمولاً اندکی سنگین‌تر (مثلاً ۱۰-۱۳ کیلوگرم در مقابل ۹-۱۲ کیلوگرم برای مدل ۱۱۵) و کمی بزرگ‌تر است. این تفاوت وزن و ابعاد در اکثر کاربردها چندان تعیین‌کننده نیست، اما اگر قابلیت حمل آسان فاکتور بسیار مهمی باشد، مدل ۱۱۵ ممکن است گزینه راحت‌تری باشد.

در بخش اتصالات ورودی (Ports)، هر دو مدل معمولاً دارای پورت‌های استاندارد صنعتی هستند. رایج‌ترین آن‌ها پورت ۱/۴ اینچ SAE Flare است که برای اتصال شیلنگ‌های سرویس استاندارد استفاده می‌شود. بسیاری از پمپ‌ها دارای پورت دوم یا سوم بزرگ‌تر، مانند ۳/۸ اینچ SAE Flare یا ۱/۲ اینچ ACME/SAE Flare نیز هستند. استفاده از پورت و شیلنگ با قطر بزرگ‌تر می‌تواند به طور قابل توجهی سرعت فرآیند تخلیه را افزایش دهد، زیرا مقاومت کمتری در برابر جریان گاز ایجاد می‌کند. وجود درپوش برای این پورت‌ها جهت جلوگیری از ورود گرد و غبار و رطوبت به داخل پمپ در زمان عدم استفاده، ضروری است.

نگهداری، اهمیت روغن و تاثیر بر دوام پمپ

طول عمر و عملکرد پایدار هر پمپ وکیوم روغنی، چه ۱۱۵ و چه ۱۲۵، به شدت به نگهداری صحیح، به‌ویژه تعویض منظم روغن، بستگی دارد. روغن در پمپ وکیوم سه وظیفه اصلی دارد: روانکاری قطعات متحرک، آب‌بندی بین پره‌ها و سیلندر، و انتقال حرارت. در طول فرآیند وکیوم، روغن به تدریج با رطوبت، اسیدها (در صورت وجود در سیستم تبرید) و ذرات معلق آلوده می‌شود. روغن آلوده نمی‌تواند وظایف خود را به درستی انجام دهد، که منجر به کاهش خلاء نهایی، افزایش زمان تخلیه، سایش قطعات و در نهایت خرابی پمپ می‌شود.

سازندگان معمولاً توصیه می‌کنند روغن پس از هر ۱۰ تا ۲۰ ساعت کارکرد (بسته به شرایط کاری و میزان رطوبت سیستم) تعویض شود. کنترل منظم سطح و کیفیت روغن از طریق شیشه رؤیت روغن (Sight Glass) ضروری است. روغن باید شفاف و در سطح علامت‌گذاری شده باشد. روغن کدر، شیری‌رنگ یا تیره نشان‌دهنده نیاز فوری به تعویض است. علاوه بر تعویض روغن، تمیز نگه داشتن بدنه پمپ و اطمینان از سلامت اتصالات نیز بخشی از نگهداری معمول است. دوام کلی پمپ نیز به کیفیت ساخت برند و رعایت اصول نگهداری بستگی دارد.

ملاحظات قیمت پمپ وکیوم تک مرحله ای

قیمت پمپ وکیوم تک مرحله ای به طور کلی پایین‌تر از مدل‌های دو مرحله‌ای با ظرفیت مشابه است. این تفاوت پمپ وکیوم تک مرحله ای و دو مرحله ای در قیمت عمدتاً ناشی از ساختار ساده‌تر آن‌هاست که شامل یک مجموعه واحد پمپاژ (روتور، سیلندر، پره‌ها) می‌شود. هزینه تولید کمتر و قطعات متحرک کمتر به قیمت نهایی پایین‌تر منجر می‌شود. این پمپ‌ها برای کاربردهایی که نیاز به خلاء بسیار عمیق ندارند (مثلاً برخی فرآیندهای آزمایشگاهی ساده یا تخلیه‌های اولیه) مناسب و اقتصادی هستند. با این حال، به دلیل محدودیت در دستیابی به خلاء نهایی پایین، برای کاربردهای حساس مانند سیستم‌های تبرید و تهویه مطبوع که حذف کامل رطوبت ضروری است، معمولاً توصیه نمی‌شوند.

ملاحظات قیمت پمپ وکیوم دو مرحله ای

پمپ وکیوم دو مرحله ای به دلیل تکنولوژی پیچیده‌تر و عملکرد برتر در دستیابی به خلاء عمیق، قیمت بالاتری نسبت به مدل‌های تک مرحله‌ای دارند. وجود دو مرحله پمپاژ که به صورت سری کار می‌کنند، نیاز به قطعات بیشتر، ماشین‌کاری دقیق‌تر و مونتاژ پیچیده‌تر دارد که همگی هزینه تولید را افزایش می‌دهند. این افزایش قیمت با توانایی رسیدن به سطوح خلاء بسیار پایین (۱۵-۲۵ میکرون) توجیه می‌شود که برای بسیاری از کاربردهای صنعتی، آزمایشگاهی و به‌ویژه در صنعت تبرید و تهویه مطبوع ضروری است. قابلیت حذف موثر رطوبت و گازهای غیرقابل‌تراکم، عملکرد و طول عمر سیستم‌های تبرید را تضمین می‌کند، لذا سرمایه‌گذاری در یک پمپ دو مرحله‌ای با کیفیت، اغلب یک ضرورت محسوب می‌شود.

بررسی قیمت پمپ وکیوم با ظرفیت ۱۲۵ (نمونه: سری Value)

قیمت پمپ‌های وکیوم با ظرفیت ۱۲۵ لیتر بر دقیقه (مانند مدل‌های شناخته شده از برندهایی چون Value)، تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می‌گیرد. قیمت پمپ وکیوم والو ۱۲۵ به دلیل ارائه سرعت تخلیه بالاتر نسبت به مدل‌های با ظرفیت کمتر (مانند ۱۱۵)، معمولاً قیمت کمی بالاتری دارند. این افزایش جزئی قیمت، منعکس‌کننده توانایی انجام سریع‌تر کار است. علاوه بر ظرفیت، عواملی مانند دو مرحله‌ای بودن (که استاندارد این کلاس است)، کیفیت ساخت، ویژگی‌های اضافی (مانند نوع شیر ضد بازگشت، طراحی دسته و پایه)، اعتبار برند و خدمات پس از فروش نیز بر قیمت نهایی تاثیرگذار هستند. همچنین، سیاست‌های قیمت‌گذاری توزیع‌کنندگان و فروشندگان مختلف می‌تواند باعث نوسان قیمت در بازار شود.

بررسی قیمت پمپ وکیوم با ظرفیت ۱۱۵ (نمونه: سری Value)

پمپ‌های وکیوم با ظرفیت ۱۱۵ لیتر بر دقیقه (مانند مدل‌های متناظر از برندهای معتبر)، به عنوان گزینه‌ای با ظرفیت کمی پایین‌تر از مدل ۱۲۵، معمولاً با قیمت کمی پایین‌تری عرضه می‌شوند. این تفاوت قیمت پمپ وکیوم والو ۱۱۵، هرچند جزئی، می‌تواند برای کاربرانی که بودجه محدودتری دارند یا نیاز مبرمی به حداکثر سرعت تخلیه ندارند، جذاب باشد.

مشخصات فنی اصلی این پمپ‌ها، به جز سرعت جریان، بسیار شبیه به مدل‌های ۱۲۵ از همان برند است؛ یعنی معمولاً دو مرحله‌ای هستند، خلاء نهایی مشابهی ارائه می‌دهند و از ویژگی‌های کلیدی یکسانی برخوردارند. بنابراین، انتخاب بین مدل ۱۱۵ و ۱۲۵ بیشتر به توازن بین بودجه و نیاز به سرعت کار بستگی دارد تا تفاوت در کیفیت یا قابلیت‌های اساسی.

نگاهی به پمپ وکیوم دو مرحله ای Value مدل VE225N

پمپ وکیوم مدل VE225N از برند Value، نمونه‌ای از پمپ‌های وکیوم دو مرحله‌ای با ظرفیتی متفاوت از مدل‌های ۱۱۵ و ۱۲۵ است. این مدل دارای سرعت پمپاژ ۲.۵ فوت مکعب بر دقیقه (CFM) یا حدود ۷۰ لیتر بر دقیقه (L/min) است که آن را در دسته پمپ‌های با ظرفیت کمتر نسبت به مدل‌های ۱۱۵ و ۱۲۵ قرار می‌دهد. با وجود ظرفیت پایین‌تر، این مدل نیز دو مرحله‌ای بوده و قادر به دستیابی به خلاء نهایی عمیق (معمولاً در همان محدوده ۱۵ میکرون) است.

قدرت موتور پمپ وکیوم والو VE225 حدود ۱/۳ اسب بخار است و از ویژگی‌های استانداردی مانند گاز بالاست، شیر ضد بازگشت و شیشه رؤیت روغن بهره می‌برد. این پمپ به دلیل ظرفیت کمتر، برای سیستم‌های تبرید کوچک‌تر (مانند یخچال‌ها، فریزرهای کوچک یا سیستم‌های تهویه مطبوع با حجم کم) یا کاربردهای آزمایشگاهی سبک مناسب است و معمولاً قیمت پایین‌تری نسبت به مدل‌های ۱۱۵ و ۱۲۵ دارد، در حالی که همچنان قابلیت ایجاد خلاء عمیق را حفظ می‌کند. وزن و ابعاد آن نیز طبیعتاً کمتر است.

سازگاری با مبردها و ملاحظات ایمنی بسیار مهم

یکی از ملاحظات حیاتی هنگام انتخاب و استفاده از پمپ وکیوم، سازگاری آن با نوع مبرد مورد استفاده در سیستم است. پمپ‌های وکیوم استاندارد ۱۱۵ و ۱۲۵ معمولاً برای استفاده با مبردهای قدیمی‌تر و رایج مانند CFC، HCFC و HFC (مانند R22, R134a, R410A, R404A) طراحی شده‌اند.

با این حال، با افزایش استفاده از مبردهای جدیدتر که پتانسیل اشتعال‌پذیری دارند، مانند مبردهای گروه A2L (اشتعال‌پذیری پایین، مانند R32) و گروه A3 (اشتعال‌پذیری بالا، مانند R290 – پروپان یا R600a – ایزوبوتان که در یخچال‌ها رایج است)، استفاده از پمپ‌های وکیوم معمولی بسیار خطرناک است. جرقه ناشی از کلید روشن/خاموش یا موتور الکتریکی این پمپ‌ها می‌تواند باعث احتراق یا انفجار مبرد قابل اشتعال شود.

برای کار با این مبردها، الزاماً باید از پمپ‌های وکیوم ضد جرقه (Ignition Proof / Explosion Proof) استفاده کرد که به طور خاص برای این منظور طراحی و تایید شده‌اند. این پمپ‌ها دارای موتورها، کلیدها و اجزای الکتریکی مهر و موم شده یا با طراحی خاص هستند که از ایجاد جرقه در محیط بیرونی جلوگیری می‌کند. این مدل‌ها معمولاً گران‌تر از پمپ‌های استاندارد هستند، اما استفاده از آن‌ها برای حفظ ایمنی تکنسین و محیط کار، اجتناب‌ناپذیر است. همیشه قبل از استفاده، مشخصات پمپ و سازگاری آن با مبرد مورد نظر را به دقت بررسی کنید.

تفاوت اساسی پمپ وکیوم با کمپرسور یخچال

گاهی اوقات به اشتباه تصور می‌شود که می‌توان از کمپرسور یا همان “موتور” یخچال‌های قدیمی به عنوان پمپ وکیوم استفاده کرد. گرچه کمپرسور یخچال نیز نوعی پمپ است، اما تفاوت‌های بنیادین در طراحی، هدف و عملکرد آن با پمپ وکیوم وجود دارد:

هدف اصلی:

• پمپ وکیوم: طراحی شده برای خارج کردن هوا و گازهای غیرقابل‌تراکم از یک سیستم تا رسیدن به فشار بسیار پایین (خلاء). هدف، ایجاد محیطی تقریباً عاری از گازهای ناخواسته است.
• کمپرسور یخچال: طراحی شده برای فشرده‌سازی و به گردش درآوردن مبرد در یک سیکل بسته تبرید. هدف، افزایش فشار و دمای مبرد برای انتقال حرارت است.

فشار کاری:

• پمپ وکیوم: در سمت مکش، فشارهای بسیار پایین (زیر اتمسفر، تا سطح میکرون) ایجاد می‌کند.
• کمپرسور یخچال: در سمت مکش، فشارهای پایین (بالاتر از خلاء عمیق) و در سمت دهش، فشارهای بسیار بالا ایجاد می‌کند.

سطح خلاء:

• پمپ وکیوم (به‌ویژه دو مرحله‌ای): قادر به ایجاد خلاء بسیار عمیق (ده‌ها میکرون) برای حذف کامل رطوبت است.
• کمپرسور یخچال: به هیچ وجه برای ایجاد خلاء عمیق طراحی نشده و نمی‌تواند رطوبت را به طور موثر از سیستم خارج کند. حداکثر خلاء ایجاد شده توسط آن بسیار محدود است.

آلودگی:

• پمپ وکیوم: از روغن مخصوص و تمیز استفاده می‌کند و طراحی آن به گونه‌ای است که (با کمک گاز بالاست) تا حد امکان از آلودگی روغن با رطوبت جلوگیری کند.
• کمپرسور یخچال: روغن آن با مبرد در تماس است و ممکن است حاوی بقایای مبرد یا رطوبت باشد که در صورت استفاده به عنوان پمپ وکیوم، سیستم را آلوده می‌کند.

ساختار:

• پمپ وکیوم: معمولاً از نوع روتاری وین با تلرانس‌های بسیار دقیق برای ایجاد خلاء عمیق است.
• کمپرسور یخچال: معمولاً از نوع پیستونی یا روتاری (اسکرال، پیچی) است که برای فشرده‌سازی گاز در فشارهای بالا بهینه شده است.

بنابراین، استفاده از کمپرسور یخچال به جای پمپ وکیوم، یک کار غیر اصولی، ناکارآمد و بالقوه مضر برای سیستمی است که نیاز به تخلیه صحیح دارد و هرگز توصیه نمی‌شود. برای اطلاعات بیشتر به مقاله فرق پمپ وکیوم با موتور یخچال
مراجعه کنید.

نتیجه‌گیری: انتخاب بین پمپ وکیوم ۱۱۵ و ۱۲۵

انتخاب بین پمپ وکیوم با ظرفیت ۱۱۵ و ۱۲۵ لیتر بر دقیقه، در نهایت به نیازها و اولویت‌های کاربر بستگی دارد. تفاوت اصلی و تعیین‌کننده بین این دو، سرعت پمپاژ و در نتیجه زمان لازم برای تخلیه سیستم است.

• پمپ وکیوم ۱۲۵: با ارائه سرعت تخلیه حدود ۱۰-۱۲% بیشتر، برای کاربرانی که با سیستم‌های تبرید و تهویه با حجم متوسط تا بزرگ سر و کار دارند، یا برای تکنسین‌هایی که سرعت انجام کار برایشان اولویت دارد، گزینه مناسب‌تری است. هزینه کمی بالاتر آن با صرفه‌جویی در زمان جبران می‌شود.
• پمپ وکیوم ۱۱۵: گزینه‌ای کاملاً توانمند برای سیستم‌های مسکونی و تجاری کوچک است. اگرچه کمی کندتر از مدل ۱۲۵ عمل می‌کند، اما خلاء نهایی مشابهی (در صورت دو مرحله‌ای بودن) ارائه می‌دهد و با قیمت کمی پایین‌تر، برای کاربرانی که بودجه محدودتری دارند یا تفاوت چند دقیقه‌ای در زمان تخلیه برایشان حیاتی نیست، انتخابی اقتصادی و کارآمد محسوب می‌شود.

در هر دو مورد، انتخاب یک پمپ دو مرحله‌ای از برندی معتبر، نگهداری صحیح (به‌ویژه تعویض منظم روغن) و رعایت نکات ایمنی (مخصوصاً در مورد سازگاری با مبردها)، تضمین‌کننده عملکرد مطلوب و طول عمر بالای دستگاه خواهد بود. همیشه پیش از خرید، مشخصات فنی دقیق مدل مورد نظر را از منابع رسمی سازنده بررسی کنید.