پمپ وکیوم پروانه ای چرخشی (Rotary vane pump)

در پمپهای وکیوم پروانه چرخشی استاتور یک استوانه فولادی تو خالی است که دو سر آن توسط صفحاتی مناسب بسته می شود. مجراهای ورودی و خروجی روی این استوانه واقع هستند. مجرای ورودی مستقیماً توسط لاین بندی مناسب به سیستم متصل می گردد و مجرای خروجی توسط یک شیر پوشش داده می شود. در پمپ های وکیوم قدیمی شیر خروجی یک صفحه فلزی است که می تواند به طور عمودی بین بیرون استاتور و یک صفحه به دام اندازنده، حرکت کند. در نمونه های جدیدتر پمپ وکیوم، یک صفحۀ مربعی از لاستیک مصنوعی (معمولاً نئوپرن) به وسیله یک لولا بین استاتو و یک صفحۀ کمکی فلزی مهار می شود.

روتور شامل یک استوانه فولادی واقع روی یک، میله متحرک است که از درون یکی از صفحات انتهایی می گذرد. محور چرخش روتور با محور استاتور موازی است به طوری که در طول 0.001 in با صفحۀ بالای استاتور تماس دارد (خط تماس بین دو قسمت مذکور واقع است) این خط تماس تحت عنوان آب بند بالا شناخته می شود یک شکاف قطری در طول بدنه روتور قرار دارد که حامل پرده هاست. این پره ها، صفحات فولادی مربع شکلی می باشند که در شکاف روتور به صورت لغزشی فیت شده و به وسیلۀ فنرهایی از هم جدا نگهداشته می شوند؛ طوری که ضامن تماس دو انتهای گرد پره ها با دیوارۀ استاتور می باشند. در پمپ های وکیوم کوچک کل مجموعۀ روتور – استاتور در یک روغن مناسب غوطه ور می شوند. در صورت لزوم ممکن است که مقادیر بیشتر روغن از یک مخزن به نواحی مناسب تزریق گردد.

در یک چرخش روتور، یک حجم گاز معادل با دو برابر آنچه در شکل نمایش داده شده است، به وسیلۀ پمپ وکیوم جابجا می شود. از این رو، حاصلضرب این حجم و تعداد چرخش روتور در واحد زمان، سرعت حجمی گازی است که در پمپ می چرخد و آن را جابجایی پمپ So می گویند.

می توان مشاهده نمود که تماس های بین پره ها و روتور با استاتور سه حلقه مجزا را تشکیل می دهد که معمولاً هر کدام با فشار مختلفی است. به این دلیل سطوح بیرونی استاتور و همۀ سطوح روتور و پره ها به دقت ماشینی می شوند تا مسیرهای بالقوه نشتی مینیمم گردد. لذا باید دقت شود که مواد یا گازهای ساینده که باعث خوردگی یا خراش روی سطوح پمپ می شود، وارد پمپ نگردد. در ضمن باید در مدت تعمیر و جابجایی قطعات، دقت لازم را داشت.

به منظور کامل نبودن آب بندهای تماس و روغن کاری آنها، مقادیر کنترل شده دقیق و ریز روغن وارد حلقۀ پمپ می شود و از آنجا از طریق کانال هایی به سطوح تماس هدایت می گردد.

روغن علاوه بر نقش روغن کاری و آب بندی، کاربرد دیگری نیز دارد که عبارت از کامل کردن نسبت های تراکم خیلی بالای موردنیاز در فشارهای ورودی پایین می باشد. قبلاً به این نکته اشاره کردیم که در فشارهای ورودی پایین، شیر خروجی به علت حجم مرده بین شیر و پیستون (یا پروانه) باز نخواهد شد.

لذا چنانچه روغن کافی در حلقۀ تراکم – خروج موجود باشد. حجم مرده با روغن درون آن پر می شود و یا قبل از آن گاز که حجم آن از آن حجم فضای مرده کمتر است، به فشار خروجی می رسد. با توجه به اینکه، حرکت پیستون، روغن و حباب های گاز را به سمت شیر خروجی می راند، اگر روغن کافی نباشد، نسبت تراکم موردنیاز وصول نخواهد شد و چنانچه روغن اضافی باشد، حجم پمپ وکیوم را که می بایستی به وسیلۀ گاز اشغال شود، اشغال می کند. باید به این نکته اشاره کرد که فشار ورودی پایین تر مهمتر از مقدار روغن موردنیاز است؛ زیرا سرعتی که با آن روغن وارد می گردد، به وسیلۀ فشار ورودی پوشش داده می شود. این عمل با ایجاد یک سوراخ در جدارۀ استاتور به درون حلقۀ ورودی فراهم می گردد. سرعت جریان روغن در این سوراخ به طول و قطر سوراخ، ویسکوزیته روغن و در موارد خاص به اختلا فشار درون سوراخ (فشار اتمسفری منهای فشار ورودی) بستگی دارد. بنابراین زمانی روغن با یک سرعت نسبتاً بالا به حلقۀ پمپ وکیوم وارد می شود که فشار ورودی پایین باشد و زمانی با سرعت پایین وارد می گردد که فشار ورودی بالا باشد.

یکی از معایب وجود سوراخ روغنی در تماس با حلقۀ ورودی این است که در صورت خاموش شدن پمپ وکیوم و رها شدن سیستم در یک فشار پایین، روغن به درون حلقه ورودی و از آنجا به داخل سیستم راه می یابد. جهت رفع این عیب که روی پمپ وکیوم قرار می گیرد و یا یک شیر الکترومغناطیسی که به محض قطع برق باز می شود، استفاده نمود. در پمپ های وکیوم توسعه یافته جدید یک پمپ کوچک، روغن را به درون حلقه پمپ تزریق می کند. زمانی که پمپ خلاء کار نمی کند، پمپ روغنی همانند یک شیر از ورود روغن به درون سیستم جلوگیری می کند.

برای خرید پمپ وکیوم با ما در تماس باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سبد خرید
ورود

هنوز حساب کاربری ندارید؟

برای دیدن محصولاتی که می خواهید، شروع به تایپ کنید.
فروشگاه
علاقه مندی
0 آیتم سبد خرید
حساب کاربری